เมื่อประมาณเจ็ดปีครึ่งที่แล้ว ฉันเริ่มทำงานเป็นรัฐมนตรีในคริสตจักรเซเว่นธ์เดย์แอ๊ดเวนตีส ฉันตั้งใจแน่วแน่ว่าจะขยายคริสตจักรที่อยู่ในความดูแลของฉัน หลังจากทำงานอย่างหนักมากในประชาคมเล็ก ๆ แห่งหนึ่งมา 12 เดือน ผมรู้สึกสลดใจที่เห็นว่าสมาชิกภาพของเราลดลง! คืนหนึ่งฉันพร่ำบ่นและระบายความในใจต่อพระเจ้าว่า “พระองค์เจ้าข้า! เกิดอะไรขึ้นกับฉัน? ทำไมฉันไม่สามารถขยายคริสตจักรของฉันได้”
ฉันประหลาดใจเมื่อคำตอบจากพระเจ้ามาและประทับใจฉันอย่างชัดเจนมาก
“ ฉัน จะสร้าง คริสตจักร ของฉัน และประตูแห่งฮาเดสจะเอาชนะมันไม่ได้” (มัทธิว 16:18 เน้นย้ำ) ฉันรู้สึกหนักใจที่พระเยซูตำหนิฉันโดยเตือนฉันว่าคริสตจักรเป็นของเขาที่จะเติบโต ไม่ใช่ของฉัน ฉันจึงถามอย่างถ่อมตนว่า “ท่านลอร์ด คุณต้องการให้ฉันทำอะไร”
ความประทับใจเกิดขึ้นอย่างทรงพลัง “ประกาศพระวจนะ; เตรียมพร้อมในฤดูและนอกฤดู ตักเตือนว่ากล่าวตักเตือนและตักเตือนด้วยความอดทนอย่างยิ่งและคำสั่งสอนอย่างระมัดระวัง” (2 ทิโมธี 4:2)
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ผมก็พยายามทำอย่างนั้น นั่นคือประกาศพระคัมภีร์ บางทีฉันอาจไม่ซื่อสัตย์หรือสวดอ้อนวอนเพียงพอเสมอไป และบางทีทักษะการต้อนรับขับสู้ของฉันก็ไม่ได้ตรงประเด็นเสมอไป บางครั้งฉันเหนื่อยหรือเร่งรีบ และคำเทศนาของฉันก็ไม่เป็นไปตามแผน และบางครั้งฉันก็ทำได้ดี ฉันมักจะรู้สึกผิดหลังจากเทศนาว่าฉันไม่ชัดเจน หรือฉันขุดไม่ลึกพอ หรือฉันขุดลึกเกินไป แต่ฉันรู้เสมอว่าไม่ว่าจะดีหรือร้าย ฉันเทศนาพระคัมภีร์เพราะนั่นคือสิ่งที่พระเยซูทรงเรียกให้ฉันทำ
ฉันคิดเหมือนกันว่าพี่น้องของฉัน ทั้งศิษยาภิบาลและนักเทศน์ทั่วไป ที่ถูกเรียกให้ไปเทศนาในคริสตจักรมิชชั่นท้องถิ่นทั่วโลกต่างก็มีประสบการณ์คล้ายกับฉัน
เราทูลขอพระเจ้าให้ประทับข้อความในใจเราในการอธิษฐาน จากนั้นเมื่อเราใช้เวลาในความสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระองค์ พระองค์ประทานหัวข้อพระคัมภีร์หรือข้อพระคัมภีร์ ข้อความ หรือเรื่องราวจากพระคัมภีร์แก่เรา จากนั้นเราลุกขึ้น และประกาศเกี่ยวกับวันสะบาโต เมื่อคริสตจักรทุกแห่งในทุกแห่งประกาศส่วนต่างๆ ของพระคัมภีร์ หมายความว่าในฐานะคริสตจักร พระวิญญาณทรงนำเราทุกคนให้ร่วมกันประกาศ “คำแนะนำทั้งหมดของพระเจ้า” (กิจการ 20:27, NKJV)
ฉันเดาว่านั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันรำคาญเล็กน้อยที่ได้ยิน
คนวิพากษ์วิจารณ์คำเทศนาในทางลบในโบสถ์ของพวกเขา อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันเชื่อในพลังของการวิจารณ์เชิงบวก ในฐานะนักเทศน์ เราควรเปิดรับการเติบโตและตอบสนองต่อคำแนะนำที่เป็นประโยชน์ เพื่อที่เราจะสามารถสื่อสารได้ดีขึ้น แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันกำลังพูดถึง ฉันกำลังพูดถึงความคิดเห็นและคำดูถูกที่บอกว่าคนที่ได้รับเรียกให้พูดในคริสตจักรมิชชั่นไม่ได้เทศนาในสิ่งที่พวกเขาควรจะเทศนา มีเรื่องเกี่ยวกับความรักและความสง่างามมากเกินไป และไม่เพียงพอเกี่ยวกับการสมรู้ร่วมคิดในคริสตจักรนิกายโรมันคาธอลิก นักเทศน์คนนั้นทำให้คำเทศนาแย่ลงและไม่ได้ส่งข้อความของทูตสวรรค์ทั้งสามอย่างที่ Ellen White เขียนไว้ว่าเราควรจะทำ บางทีคุณอาจเคยได้ยินบางคนพูดเช่นนั้นหลังจากเทศน์ในโบสถ์ของคุณ? ฉันมี.
มันทำให้ฉันสงสัยว่า Ellen White เทศนาอะไรเมื่อเธออยู่ในโลกของเรา?
นอกจากจะเป็นนักเขียนที่มีผลงานมากมายแล้ว เอลเลน ไวท์ยังเป็นนักเทศน์ประจำและมักได้รับเชิญให้ไปพูดทุกที่ที่เธอไป ในชีวประวัติของเธอ อาร์เธอร์ แอล. ไวท์ หลานชายของเอลเลน ไวต์ ได้บันทึกเรื่องราวของเธอในช่วง Down Under ในเล่ม The Australian Years (1891-1900 ) ที่นี่เราได้รับคำอธิบายเกือบทุกครั้งเกี่ยวกับสิ่งที่เธอทำ ที่น่าสนใจที่สุดคือเขาเน้นหัวข้อต่างๆ ในเมนูเทศน์ของเธอ นี่เป็นเพียงตัวอย่างบางส่วนที่น่าสนใจมากมาย
คำเทศนาครั้งแรกของเธอในออสเตรเลียเกิดขึ้นในการประชุมเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2434 “เนื่องจากวันรุ่งขึ้นเป็นวันคริสต์มาส นางไวท์จึงส่งข้อความที่เหมาะสมเกี่ยวกับ ‘การประสูติและพันธกิจของพระคริสต์ แสดงความรักของพระเจ้าและแสดง ความเหมาะสมในการให้ของขวัญแทนใจ’” (หน้า 23)
Credit : เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> UFABET
